அன்புள்ள மானுடப்பெருமானே, ஊர் மக்கள் ஒதுக்கியவற்றுள் நானும் ஒருவன். ஒதுக்கப்பட்டவனாயினும் இரு காரியங்களுக்குப் பெரும் வெகுமதிப்பினைப் பெற்றிருந்தேன். ஒன்று, பிறந்த பெண்குழந்தைகளுக்குத் தாய் பாலிற்கு முன்பாக என் பாலையே கொடுத்தனர்
கதைக்காடு!
கதை. “ ஓ கதையைப் பற்றிய கட்டுரையா ? ” இல்லை கதையைப் பற்றிய கதை. “ கட்டுரை இல்லையா ? “ கட்டுரையும்தான், எது தான் கதை இல்லை. தமிழ் சிறுகதைஉலகம், தன் சகல வாளிப்பையும் இழுத்துப் போர்த்திக்கொண்டு ஓயாது நுரைக்கும் கடலாய்க் கிடக்கும் தவறை ஒருபோதும் செய்
நம்பிக்கை சிறகுகள் பறக்கட்டுமே...!
மனிதர் ஒவ்வொருவரும் அவரது வாழ்க்கையில், வெற்றி என்னும் சிகரத்தைத் தொடுவதற்கு பலக் காரணங்கள் சொல்லிக் கொண்டே இருக்கலாம். ஆனால், அவற்றுள் மிகவும் உன்னதமான மற்றும் விலைமதிப்பில்லாத முக்கியக் காரணம், நம்பிக்கை என்னும் கருவி மட்டுமே ஆகும். ஒரு முற
எண்ணங்கள் உயர்வாக இருக்கட்டும் !
"என்ன வாழ்க்கைடா இது? எதற்கு நாம் பிறந்தோம்? ஏன் நமக்கு மட்டும் வாழ்க்கையில் இப்படி நடக்கிறது?"போன்ற எதிர்மறை எண்ணங்கள் நம் மனதிற்குள் வந்துகொண்டிருக்கும். ஓரறிவு முதல் ஆறறிவு உள்ள உயிரினங்களுக்கும் உயிரற்ற பொருட்களும் வாழ்க்கை சக்கரம் சுழன்று கொண்
இதுவும் கடந்து போகும்!
செப்டம்பர் மாதம், மாணவ-மாணவிகளுக்குள் பலவித உணர்வுகளை ஏற்படுத்திய மாதம். ஆம்! அவைதான் இணையவழி வகுப்புகள். வீடு என்னும் அரண்மனையில் ராஜா-ராணிகளாய் இருந்த மாணவ-மாணவிகளுக்கு, யார் கண்பட்டதோ தெரியவில்லை. அடுத்த மாதமே இணையவழி வகுப்புகள் ஆரம்பித்துவிட்டன.
காலத்தைக் கடந்த ஒரு கடிதம்
காலங்கள் கடந்தும், வருடங்கள் பல காற்றில் கரைந்தும், என்னுள் என்றும் மாறாமல் இருந்த ஒன்று, உன்னுள் இன்று மாறிவிடக்கூடாது என்று, உன் வருங்காலத்திலிருந்து நான், உனக்கு எழுதுவது: என் வாழ்க்கையில், எனக்குப் பிடித்த காலத்திற்குச் செல்ல வரம் அளிக்கப்பட்ட
நதியே - நீயும் பெண்தானே...!
"நதியே நதியே..!!" வெண்மையாய் கரைபுரண்டு ஓடும் நதியின் அழகைப் பெண்மையின் அழகில் காதலைக் கொண்டு உவமித்து கூறும் கவிஞர் வைரமுத்துவின் வரிகளில் வந்த நீர்த் துளிகள். நதியாக சில வரிகளில் செல்வோம். "நதியே நதியே காதல் நதியே நீயும் பெண்தானே அடி நீயும்
கல்லூரி புறாக்கள்...!
ஒரு சின்னப் புன்னகை! இன்று காலைப்பொழுதில் விழித்ததும் கைபேசியில் உள்ள நேரத்தைப் பார்த்தேன் மணி 8:01. சிரித்துக்கொண்டே சற்றே அதிலுள்ள புகைப்படங்களைப் புரட்டிப் பார்த்தேன்,புன்னகைத்துக் கொண்டே என் நினைவலைகளில் விழுந்தேன். இதே நேரத்தில் தான் மடமடவெனக்
ஓர் ஜன்னலோர பயணம்
சூரியன் மறைய, வெப்பம் குறைய, குளுமை நிறைய, அழகாய்த் தோன்றியது அம்மாலைப் பொழுது. பக்கத்து வீட்டினர் சண்டையை அவர்கள் இருக்கும்போதே எட்டிப் பார்ப்பது போல, கதிரவன் இருக்கும்போதே சந்திரன் எட்டிப்பார்த்தது. நான் போக வேண்டிய ரயில் செல்வதற்கு இரண்டு வினாடிக
ஹலோ! நான் தான், மொபைல் பேசுறேன்!
ஹலோ! நான் தான் உங்க மொபைல் போன் பேசுறேன். நீங்க எல்லாரும் எப்படி இருக்கிறீர்கள்? எல்லாரும் நலம் தானே? என்னோட நிலைமைத் தாங்க ரொம்ப மோசமா இருக்கு. சாதாரண நாளிலேயே நீங்க எல்லாரும் என்ன அதிகமா பயன்படுத்துவீங்க, இப்போ ஊரடங்கு வேற, இப்போ கேட்கவா
அன்புள்ள மானுடப்பெருமானே, ஊர் மக்கள் ஒதுக்கியவற்றுள் நானும் ஒருவன். ஒதுக்கப்பட்டவனாயினும் இரு காரியங்களுக்குப் பெரும் வெகுமதிப்பினைப் பெற்றிருந்தேன். ஒன்று, பிறந்த பெண்குழந்தைகளுக்குத் தாய் பாலிற்கு முன்பாக என் பாலையே கொடுத்தனர்
கதை. “ ஓ கதையைப் பற்றிய கட்டுரையா ? ” இல்லை கதையைப் பற்றிய கதை. “ கட்டுரை இல்லையா ? “ கட்டுரையும்தான், எது தான் கதை இல்லை. தமிழ் சிறுகதைஉலகம், தன் சகல வாளிப்பையும் இழுத்துப் போர்த்திக்கொண்டு ஓயாது நுரைக்கும் கடலாய்க் கிடக்கும் தவறை ஒருபோதும் செய்
மனிதர் ஒவ்வொருவரும் அவரது வாழ்க்கையில், வெற்றி என்னும் சிகரத்தைத் தொடுவதற்கு பலக் காரணங்கள் சொல்லிக் கொண்டே இருக்கலாம். ஆனால், அவற்றுள் மிகவும் உன்னதமான மற்றும் விலைமதிப்பில்லாத முக்கியக் காரணம், நம்பிக்கை என்னும் கருவி மட்டுமே ஆகும். ஒரு முற
"என்ன வாழ்க்கைடா இது? எதற்கு நாம் பிறந்தோம்? ஏன் நமக்கு மட்டும் வாழ்க்கையில் இப்படி நடக்கிறது?"போன்ற எதிர்மறை எண்ணங்கள் நம் மனதிற்குள் வந்துகொண்டிருக்கும். ஓரறிவு முதல் ஆறறிவு உள்ள உயிரினங்களுக்கும் உயிரற்ற பொருட்களும் வாழ்க்கை சக்கரம் சுழன்று கொண்
செப்டம்பர் மாதம், மாணவ-மாணவிகளுக்குள் பலவித உணர்வுகளை ஏற்படுத்திய மாதம். ஆம்! அவைதான் இணையவழி வகுப்புகள். வீடு என்னும் அரண்மனையில் ராஜா-ராணிகளாய் இருந்த மாணவ-மாணவிகளுக்கு, யார் கண்பட்டதோ தெரியவில்லை. அடுத்த மாதமே இணையவழி வகுப்புகள் ஆரம்பித்துவிட்டன.
காலங்கள் கடந்தும், வருடங்கள் பல காற்றில் கரைந்தும், என்னுள் என்றும் மாறாமல் இருந்த ஒன்று, உன்னுள் இன்று மாறிவிடக்கூடாது என்று, உன் வருங்காலத்திலிருந்து நான், உனக்கு எழுதுவது: என் வாழ்க்கையில், எனக்குப் பிடித்த காலத்திற்குச் செல்ல வரம் அளிக்கப்பட்ட
"நதியே நதியே..!!" வெண்மையாய் கரைபுரண்டு ஓடும் நதியின் அழகைப் பெண்மையின் அழகில் காதலைக் கொண்டு உவமித்து கூறும் கவிஞர் வைரமுத்துவின் வரிகளில் வந்த நீர்த் துளிகள். நதியாக சில வரிகளில் செல்வோம். "நதியே நதியே காதல் நதியே நீயும் பெண்தானே அடி நீயும்
ஒரு சின்னப் புன்னகை! இன்று காலைப்பொழுதில் விழித்ததும் கைபேசியில் உள்ள நேரத்தைப் பார்த்தேன் மணி 8:01. சிரித்துக்கொண்டே சற்றே அதிலுள்ள புகைப்படங்களைப் புரட்டிப் பார்த்தேன்,புன்னகைத்துக் கொண்டே என் நினைவலைகளில் விழுந்தேன். இதே நேரத்தில் தான் மடமடவெனக்
சூரியன் மறைய, வெப்பம் குறைய, குளுமை நிறைய, அழகாய்த் தோன்றியது அம்மாலைப் பொழுது. பக்கத்து வீட்டினர் சண்டையை அவர்கள் இருக்கும்போதே எட்டிப் பார்ப்பது போல, கதிரவன் இருக்கும்போதே சந்திரன் எட்டிப்பார்த்தது. நான் போக வேண்டிய ரயில் செல்வதற்கு இரண்டு வினாடிக
ஹலோ! நான் தான் உங்க மொபைல் போன் பேசுறேன். நீங்க எல்லாரும் எப்படி இருக்கிறீர்கள்? எல்லாரும் நலம் தானே? என்னோட நிலைமைத் தாங்க ரொம்ப மோசமா இருக்கு. சாதாரண நாளிலேயே நீங்க எல்லாரும் என்ன அதிகமா பயன்படுத்துவீங்க, இப்போ ஊரடங்கு வேற, இப்போ கேட்கவா