செல்லும் பாதையில் நிலைதடுமாறிய போது நிலைநிறுத்தினாய் யார் என்று கேட்டேன் பதில் இல்லை. ஆனால் தந்தையைப் போல் அறிவுரை வழங்கினாய், தந்தையா என்று கேட்டேன் பதில் இல்லை. பிறகு தாயைப்போல் அரவணைத்தாய் யார் என்று தெரியாமல் பாதையி
நட்பிலக்கணம்
நண்பா ஓ நண்பா கருவிலே நான் தோன்றிய காலந்தொட்டு கனவிலும் நான் யோசித்ததில்லை கல்லூரிக்காலத்திலே கண்ணிமைக்கும் நேரத்தில் உன் நண்பன் ஆவேன் என்று பள்ளி காலத்திலே பகுத்தறிவைப் பெற்றேன் பட்டறிவினை பெற்று பட்டம் பெறக் கல்லூரி வந
இன்று அல்லாத ஒருபோதும்
நாளை நாளை என்று ஆயிரம் நாளை கடத்திவிட்டோம் சுமைகள் தீர்ந்தபாடு இல்லை! ஒரு படி முன்னே மறுபடி பின்னே இந்த காலத்தின் வாழ்க்கை அனைவருக்கும் ஒரு புரியாத புதிர் தான் மழை வரும் வரை நெல் பயிர்க்கமாட்டேன் என்ற மூடத்த
தோல்வி முதல் வெற்றி வரை
பொன்னெழுத்துக்களால் செதுக்குங்கள்! வாழ்வில் நான் பெற்ற தோல்விகளை அல்ல அதனால் நான் கற்ற அனுபவ பாடங்களை தோல்வியில்லா வெற்றியும் இல்லை.. தோல்விகளைக் கண்டு துவண்டு போவதும் இல்லை இல்லை என்று ஒன்றுமில்லை தன்னம்பிக்கை உள்ளவரை! தோல
இறுதிப்பெட்டி
நாட்கள் நகர்ந்தன முகம் பார்த்துப் பேசியும் கொஞ்சும் குரல் கேட்டும்! எதிர்பார்த்த வேளையில் எதிர்பாராமல் கிடைத்த இடைவேளை முன்பதிவிற்கு முற்றுகையிட்டது. இருந்தும் இறுதிப்பெட்டியில் இறுதியாக ஏறினேன் ஆம், அந்த முன்பதிவில்லா பெட்டிய
நாத்திகன் நானல்ல
சிவ ராத்திரி அன்னைக்கி, கறி கடிச்ச நேரம் மூனு மணிக்கி, ஊர் முழுவதும் ஒரே பொட்டலில்! பொட்டலுக்கு, வந்த பின்னே வந்து இறங்கியது, சின்னக்கருப்பு! சாம்பல் இட்ட சாமத்துல குமுறிக்கிட்டு வந்துச்சு பெரியகருப்பு! பூசிய
என் இனிய இயந்திரா
நான் கேட்பது அனைத்தையும் செய்யும் நண்பனே! உன்னை போன்ற தோழனும் உண்டோ? எதிர்பார்ப்புகள் இன்றி எதையும் செய்திடுவாய் மாறாக, துளியளவு மின்சாரம் மட்டுமே கேட்டிடுவாய் வீட்டுப்பாடம் முடிக்கவும் உன்னிடம் வந்தேன் பாடல்கள் கேட்கவும் உன்
கல்லூரி நட்பு
ஏதும் அறியாமல் யாரும் தெரியாமல் வந்தேன் உறவுகளை பிரிந்து; யாரோ எவரோ அறியாமல் என் தனிமைக்குக் கிடைத்த விருந்து நீ வெறுமை எனும் இருளில் இருந்து என்னை மீட்ட கதிரவன் நீ; கல்லூரியில் படித்த நாட்களை மிஞ்சும் நாம் பேசி சிரித்த நாட்
தேய்பிறை முதல் வளர்பிறை வரை
நேற்று இருந்த இடத்தில் பூமி இன்றில்லை வாழ்க்கை என்ற ஓடத்தில் நிலையானது எதுவுமில்லை ஒரே பாதையில் பயணங்கள் தொடர்வதும் இல்லை திசைகள் மாறினாலும் சென்று சேருமிடம் மாறுவதில்லை கனியாய் மாறாமல் உதிர்ந்த பூக்கள்தான் மண்ணில் கரைந்து மரத்திற
அப்பா
அன்பு போட்டியில் முதலிடம், கடமை இவரது புகலிடம். எம் வாழ்க்கைக்கு முகவரி நீ, எம் வாழ்க்கைக்கு முன்மாதிரியும் நீ. நீ ஒரு தலைப்பில்லா புத்தகம், கையில் இருக்கும்வரை புரியாது, புரியும் போது இருக்காது. என் உடலில் அம்மா ஓர் இதயம்,
செல்லும் பாதையில் நிலைதடுமாறிய போது நிலைநிறுத்தினாய் யார் என்று கேட்டேன் பதில் இல்லை. ஆனால் தந்தையைப் போல் அறிவுரை வழங்கினாய், தந்தையா என்று கேட்டேன் பதில் இல்லை. பிறகு தாயைப்போல் அரவணைத்தாய் யார் என்று தெரியாமல் பாதையி
நண்பா ஓ நண்பா கருவிலே நான் தோன்றிய காலந்தொட்டு கனவிலும் நான் யோசித்ததில்லை கல்லூரிக்காலத்திலே கண்ணிமைக்கும் நேரத்தில் உன் நண்பன் ஆவேன் என்று பள்ளி காலத்திலே பகுத்தறிவைப் பெற்றேன் பட்டறிவினை பெற்று பட்டம் பெறக் கல்லூரி வந
நாளை நாளை என்று ஆயிரம் நாளை கடத்திவிட்டோம் சுமைகள் தீர்ந்தபாடு இல்லை! ஒரு படி முன்னே மறுபடி பின்னே இந்த காலத்தின் வாழ்க்கை அனைவருக்கும் ஒரு புரியாத புதிர் தான் மழை வரும் வரை நெல் பயிர்க்கமாட்டேன் என்ற மூடத்த
பொன்னெழுத்துக்களால் செதுக்குங்கள்! வாழ்வில் நான் பெற்ற தோல்விகளை அல்ல அதனால் நான் கற்ற அனுபவ பாடங்களை தோல்வியில்லா வெற்றியும் இல்லை.. தோல்விகளைக் கண்டு துவண்டு போவதும் இல்லை இல்லை என்று ஒன்றுமில்லை தன்னம்பிக்கை உள்ளவரை! தோல
நாட்கள் நகர்ந்தன முகம் பார்த்துப் பேசியும் கொஞ்சும் குரல் கேட்டும்! எதிர்பார்த்த வேளையில் எதிர்பாராமல் கிடைத்த இடைவேளை முன்பதிவிற்கு முற்றுகையிட்டது. இருந்தும் இறுதிப்பெட்டியில் இறுதியாக ஏறினேன் ஆம், அந்த முன்பதிவில்லா பெட்டிய
சிவ ராத்திரி அன்னைக்கி, கறி கடிச்ச நேரம் மூனு மணிக்கி, ஊர் முழுவதும் ஒரே பொட்டலில்! பொட்டலுக்கு, வந்த பின்னே வந்து இறங்கியது, சின்னக்கருப்பு! சாம்பல் இட்ட சாமத்துல குமுறிக்கிட்டு வந்துச்சு பெரியகருப்பு! பூசிய
நான் கேட்பது அனைத்தையும் செய்யும் நண்பனே! உன்னை போன்ற தோழனும் உண்டோ? எதிர்பார்ப்புகள் இன்றி எதையும் செய்திடுவாய் மாறாக, துளியளவு மின்சாரம் மட்டுமே கேட்டிடுவாய் வீட்டுப்பாடம் முடிக்கவும் உன்னிடம் வந்தேன் பாடல்கள் கேட்கவும் உன்
ஏதும் அறியாமல் யாரும் தெரியாமல் வந்தேன் உறவுகளை பிரிந்து; யாரோ எவரோ அறியாமல் என் தனிமைக்குக் கிடைத்த விருந்து நீ வெறுமை எனும் இருளில் இருந்து என்னை மீட்ட கதிரவன் நீ; கல்லூரியில் படித்த நாட்களை மிஞ்சும் நாம் பேசி சிரித்த நாட்
நேற்று இருந்த இடத்தில் பூமி இன்றில்லை வாழ்க்கை என்ற ஓடத்தில் நிலையானது எதுவுமில்லை ஒரே பாதையில் பயணங்கள் தொடர்வதும் இல்லை திசைகள் மாறினாலும் சென்று சேருமிடம் மாறுவதில்லை கனியாய் மாறாமல் உதிர்ந்த பூக்கள்தான் மண்ணில் கரைந்து மரத்திற
அன்பு போட்டியில் முதலிடம், கடமை இவரது புகலிடம். எம் வாழ்க்கைக்கு முகவரி நீ, எம் வாழ்க்கைக்கு முன்மாதிரியும் நீ. நீ ஒரு தலைப்பில்லா புத்தகம், கையில் இருக்கும்வரை புரியாது, புரியும் போது இருக்காது. என் உடலில் அம்மா ஓர் இதயம்,