Loading...

Articles.

Enjoy your read!

ஆளப்பிறந்தவள்

1 min read

புல்லும் மண்ணைப் பிளக்கும்

உன்புகழோ விண்ணை அளக்கும்

பரிதியோ கிழக்கில் உதிக்கும்

உன்புகழோ எத்திசையும் ஒலிக்கும்

மலையோ பரிதியையும் மறைக்கும்

உன்னை எவரால் தடுக்க இயலும்

நீ படும் கஷ்டமோ பல

உலகிற்கு தெரிந்ததோ சில

ரௌத்திப்பாலைப் நீ பருகி

அறத்துப்பாலைப் எமக்குப் புகுத்தி

வீட்டிற்குள் அன்பானவளாய்

எதற்கும் அசராதவளாய் 

கூண்டுக்குள் அடங்காதவளாய் 

எழுந்து வா ராஜாளி !!

ஆள வா !!

Tagged in : poem, PENNIYAM, AALAPIRANTHAVAL,

Share
   

Similar Articles.


Image
என் பெயர் மைச்சாங்க் புயல்!!!

சினம் பொறுத்துச் சாய முயன்றேன் சிங்கார சென்னை சத்தம் செவி கிழிந்தது சிகரமெனும் சிந்தனையில் சிறு குட்டை கூட சிந்தாமல் சுவர் மேல் சுவர் எழுப்பி செல்வங்கள் செதுக்கி சிரித்தது சோகம் அறியா சுகத்திற்காக சேவை செய்த சதுப்பைச் சிதைத்து

Image
தந்தையின் கானம் !

காதோர கானத்தை அழுகையால் தந்தவள் ; இரும்பாய் ஏந்திய கைகளில் அரும்பாய் புதைந்தவள் ; அவலப்படும் வேளையில் பவளமாய் சிரித்தவள் ; இதழோர பருக்கையிலும் சிற்றழகால் இதயத்தைக் கொய்தவள் ; கேசத்தின் நிறத்தினும் அடர் இரு விழிகளைக் கொண்டவள் ; வெளிர் வ
Image
கிடைமனிதன்

மூக்கணாங்கயிறு, கழுத்துக்கயிறு, புடிகயிறு என எப்பொழுதும் கட்டுப்பாடுகள்   மேயும் புல்லோடு மேற்கொண்டு பருத்திக்கொட்டை, புண்ணாக்கு, தவிடு என தினந்தோறும் மேந்தீனிகள்   நல்லநாள், பெரியநாளில் கண்மாயில் கும்மாளம் உடல் முழுக்க அலங
Image
தனிமை ஒரு வண்ணமா!

தனிமை ஒரு வண்ணமா?   கவிதை ஊற்றெடுப்பது தனிமையிலே! கவலை உளச்சூழ்வது தனிமையிலே!!   கற்பனை செய்யும் தருவாயிலே காதல் கனா காணும் கனங்களிலே தனிமை இனிமையே!!   உற்சாகத்தின் உச்சியிலே உன்னை நீ உணர்கையிலே தனிமை இனிமையே!!